برای روز عاشورا هم طرحی مثل مجموعه طرح های محرم آماده کرده بودم در آن سبک و سیاق  تعزیه و… ولی نتونستم با خودم کنار بیام که بزارم رو سایت به دلایل زیادی

به همین طرح برای روز عاشورا اکتفا میکنم

ای اهل عالم حسین را با لب عطشان کشتند

شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام (به روایت ناحیه مقدسه)

شب عاشورا از شبهایی است که باید در آن خون گریست، شبی که در آن تا صبح حسین علیه السلام واصحابش در حال مناجات و دعا بودند، شبی که در آن دوستان و خویشان آخرین نظرها را به صورت یکدیگر می افکندند، شبی که در آن شیرمردان بی بدیل تاریخ با جملات تاریخی شان قلب زینب سلام الله علیها را شاد کردند. اما چه می توان گفت که ندای همه اهل حرم امشب این بود، مکن ای صبح طلوع…

چرا که با طلوع آفتاب روز دهم اتفاقی بس بزرگ رخ خواهد داد، که تنها با زبان حضرت صاحب الزمان توان بازگویی آن وجود دارد. بخشهایی از زیارت ناحیه مقدسه که به مصائب روز عاشورا اشاره دارد در ادامه می آید.

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ،  سلام بر آن آغشته به خون،

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ،  سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد،

أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ،  سلام بر پنجمینِ اصحابِ کساء،

أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ،  سلام بر غریبِ غریبان،

أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ،   سلام بر شهیدِ شهیدان،

أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ،   سلام بر مقتولِ دشمنان،

أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ،  سلام بر ساکنِ کربلاء،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ،  سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآءُ،  سلام بر آن کسى که خاندانش پاک و مطهّرند،

أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ،  سلام بر پیشواى دین،

أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ،  سلام بر آن جایگاههاى براهین و حُجَجِ الهى،

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ،   درود بر آن پیشوایانِ سَروَر،

أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ،  سلام بر آن گریبان هاى چـاک شده،

أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ،  سلام بر آن لب هاى خشکیده،

أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ،  سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار،

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ،  سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده،

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ،   سلام بر آن جسـدهاى عـریان و برهـنه،

أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،  سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف،

أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ،  سلام بر آن خون هاى جارى،

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ،  سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده،

أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،  سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نیزه ها)،

أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ،   سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)،

أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ…. سلام بر حجّتِ پروردگارِجهانیان،….

…وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،  … ، وباحکمت وپندواندرزِ نیکو (مردم را) بسوىِ خدا فراخواندى

وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ،  وبه برپادارىِ حدودِ الهى،

وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ،  و طاعتِ معبود امر نمودى،

وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،  و از پلیدى ها و سرکشى نهى فرمودى،

وَ واجَهُـوک َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ،  ولى آنهابه ستم ودشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند،

فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ الاْیعادِ إِلَیْهِمْ : خل،  پس تو نیزباآنان به جهاد برخاستى پس ازآنکه(حقّ را)به آنان گوشزد نمودى آنها رابه عـذابِ الهى تهدید نمودى،

وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ،    و حجّت را بر آنها مؤکّد فرمودى،

فَنَکَثُوا ذِمامَک َ وَ بَیْعَتَک َ،   ولى عهد و پیمان وبیعت تو را شکستند،

وَ أَسْخَطُوا رَبَّک وَ جَدَّ ک َ،  و پروردگار تو و جدّت را به خشم آوردند ،

وَ بَدَؤُوک َ بِالْحَرْبِ،  و با تو ستیز آغازیدند

فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ،   پس تو به جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى،

وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ،  ولشکریان فاجر راخورد و آسیا نمودى،

وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ،  ودرگَرد وغُبار ِنبرد فرو رفتى،

مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ،  وچنان با ذوالفقار جنگیدى ،

کَأَنَّک َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ،  که گویا علىّ مرتضى هستى

فَلَمّا رَأَوْک َ ثابِتَ الْجاشِ،  پس چون تورابا قلبى مطمئن، ،

غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش،  بدون ترس وهراس یافتند،

نَصَبُوا لَک َ غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ،  شرورِمکروحیله شان رابرتوبرافراشتند

وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ،  وازدرِ نیـرنگ و فساد با تو قتال نمودند

وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ، وآن ملعون لشکریانش رافرمان داد، ،

فَمَنَعُوک َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ،  تا تو را ازآب و استفاده آن منع نمودند،

وَ ناجَزُوک َ الْقِتالَ،  و با تو قتال نمودند، 

وَ عاجَلُوک َ النِّزالَ،  و به جنگ ومبارزه با تو شتافتند،

وَ رَشَقُوک َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ،  وتیرها و خدنگ ها به سوى تو پرتاب نمودند،

وَ بَسَطُوا إِلَیْک َ أَکُفَّ الاِصْطِلامِ،  وبراى استیصال وناچار نمودن تو دست دراز کردند

وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک َ ذِماماً،  و حُرمتى براى تومراعات نکردند،

وَ لاراقَبُوا فیک َ أَثاماً،  وازهیچ گناهى درمورد تو خوددارى ننمودند،

فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک َ،  چه درکشتن آن ها دوستانت را،

وَ نَهْبِهِمْ رِحالَک َ،  و چه درغارت اثاثیه خیمه هایت،

وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ،  (بارى)تو در گَرد وغُبارهاى جنگ پیش تاختى،

وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ،  و آزار و اذیّت هاى فراوانى تحمّل نمودى،

قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ،  آن چنان که فرشتگانِ آسمان ها ازصبر و شکیبائى توبه شگفت آمدند،

فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ،  پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، 

وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ،  و تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،

وَ حالُوا بَیْنَک َ وَ بَیْنَ الرَّواحِ،  و راه خلاص ورفتن برتو بستند،

وَ لَمْ یَبْقَ لَک َ ناصِرٌ،  تا آن که هیچ یاورى برایت نماند،

وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ،  ولى توحسابگر(عمل خویش براى خدا) و صبوربودى،

تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک وَ أَوْلادِک َ،  اززنان و فرزندانت دفاع و حمایت می نمودى،

حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِک َ،  تا آن که تو را از اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند،

فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً،  پس بابدن مجروح برزمین سقوط کردى،

تَطَؤُک َ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها،  درحالی که اسب ها تو را با سُم هاى خویش کوبیدند،

وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها،  وسرکشان با شمشیرهاى تیزِشان برفرازت شدند،

قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک َ،  پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد،

وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُک َ وَ یَمینُک َ،  و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود،

تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک َ وَ بَیْتِک َ،   پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى،

وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِک َ عَنْ وُلْدِک َ وَ أَهالیک َ،  در حالی که از زنان و فرزندانت (روگردانده) به خویش مشـغول بودى،

وَ أَسْرَعَ فَرَسُک َ شارِداً،   اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت،

إِلى خِیامِک َ قاصِداً،  به جانبِ خیمه ها رو نمود،

مُحَمْحِماً باکِیاً،   شیـهه کشان و گریـان،

فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَک َ مَخْزِیّاً،  پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را خوار و زبون بدیدند،

وَ نَظَرْنَ سَرْجَک َ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً،  و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند،

بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ،  ازپسِ پرده ها(ىِ خیمه) خارج شدند،

ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ،  درحالی که گیسوان برگونه ها پراکنده نمودند،

لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات،  بر صورت ها لطمه مى زدند و نقاب ازچهره ها افکنده بودند

وَ بِالْعَویلِ داعِیات،  وبه صداى بلند شیون می زدند،

وَ بَعْدَالْعِزِّ مُذَلَّلات،  وازاوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند،

وَ إِلى مَصْرَعِک َ مُبادِرات،  وبه سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند،

وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ،  درهمان حال شِمرِملعون برسینه مبارکت نشسته،

وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک َ،  وشمشیرخویش را برگلـویت سیراب می نمود،

قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِهِ،  با دستى مَحاسنِ شریفت را درمُشت می فِشرد،

ذابِـحٌ لَک َ بِمُهَنَّدِهِ،  (وبادست دیگر) با تیغِ آخته اش سر از بدنت جدا مى کرد،

قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک َ،  تمامِ اعضا و حواسّت ازحرکت ایستاد،

وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک َ،  نَفَس هاىِ مبارکت درسینه پنهان شد،

وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُک َ،  وسرِ مقدّست برنیزه بالا رفت،

وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ،  اهل وعیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند،

وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ،  ودرغُل و زنجیرآهنین بر فرازجهازِ شتران دربند شدند،

فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ،  زیر گرماى (آفتابِ) نیمروز ،

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ،  چهره هاشان از گرما می سوخت

یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ،  درصحراها وبیابان ها کشیده می شدند،

أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ،  دستانشان به گَردَن ها زنجیر شده،

یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ،  در میان بازارها گردانده می شدند،

فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ  اى واى براین سرکشان گناهکار